PO2: Artcadia: Imagine your future

Sinds oktober werken de leerlingen van het 2de jaar aan de toekomst.

Stel je voor, je leeft in het jaar 2080. De stad, zoals je die in het begin van de 21e eeuw kende, bestaat niet meer. Hoe leven we met elkaar? Hoe ziet ons vervoer eruit? Hoe gaan we om met gebouwen, de ruimte, het water en ons milieu? Er zijn nieuwe uitdagingen in de toekomststad Artcadia, jullie bedenken de oplossingen!

Hier zie je de leerlingen van 2 latijn B en 2 moderne B werken aan hun projecten:

Een leuke verrassing

Jaja, ook de leerkracht van PO krijgt af en toe een verrassing. 

Zo een leuk gebaar!
 

Bedankt Safaê Darraz (1 Moderne F)

PO2: Prachtige namen

'Steek persoonlijkheid in je naam'...

Dat was de opdracht bij onderstaande pareltjes.
#creativiteit #lettertype #allemaal kunstenaars

PO1: Allemaal beestjes

Bic-kunst in het eerste jaar

Enkel met papier en een blauwe bic wordt er kunst gecreëerd in Het Atheneum.
Dit gaf mooie resultaten.
Geniet maar mee!

PO 1: Perspectief met 1 vluchtpunt.

De leerlingen van het eerste jaar hebben geleerd het perspectief toe te passen bij het tekenen van een landschap.

Wat is perspectief?
-Onze ogen zijn zo gebouwd dat we de dingen altijd op dezelfde verhoudingsgrootte zien. Wat veraf is lijkt klein, wat dichtbij is lijkt groot.
De juiste verhouding tussen klein / groot en veraf / dichtbij heet: het perspectief.
Tekenen volgens perspectief is tekenen zoals onze ogen het zien: realistisch.

Het heeft lang geduurd vooraleer de mensen door hadden hoe perspectief in elkaar zat. Pas in de renaissanceperiode (zo'n 500 jaar geleden) hebben de kunstenaar ontdekt hoe ze realistisch juist moesten tekenen. Eens je het door hebt is het doodsimpel.

Hanna Caliber 1 Lat B

Perspectief tekenen: cavalière perspectief

Een makkelijke methode om voorwerpen ruimtelijk voor te stellen, is aan de hand van cavalièreperspectief. Het werd vroeger gebruikt bij schetsen van middeleeuwse versterkingen. Het lijkt alsof je van op een hogere positie naar het voorwerp of gebouw kijkt. Het kan vergeleken worden met het zicht dat een ruiter heeft en vandaar de naam naar het franse cavalière voor ruiter.
Bij cavalièreperspectief staat er één van de van de vlakken, en dus twee van de hoofdrichtingen, van het voorwerp evenwijdig met het tekenvlak. De derde hoofdrichting loopt weg van het tekenvlak met een hoek van meestal 45°. Ook hier worden de ware verhoudingen en onderlinge ligging van lijnstukken en rechten behouden. Maar wanneer we ook in de hoofdrichting die van ons weg loopt ook de ware lengten toepassen, zien lijkt alsof het voorwerp langer is dan het moet zijn. Daarom wordt er een verkortingsfactor toegepast, meestal 1:2, om de sterke vertekening tegen te gaan.



Een filmpje: