Een makkelijke methode om voorwerpen ruimtelijk voor te stellen, is aan de hand van cavalièreperspectief. Het werd vroeger gebruikt bij schetsen van middeleeuwse versterkingen. Het lijkt alsof je van op een hogere positie naar het voorwerp of gebouw kijkt. Het kan vergeleken worden met het zicht dat een ruiter heeft en vandaar de naam naar het franse cavalière voor ruiter.
Bij cavalièreperspectief staat er één van de van de vlakken, en dus twee van de hoofdrichtingen, van het voorwerp evenwijdig met het tekenvlak. De derde hoofdrichting loopt weg van het tekenvlak met een hoek van meestal 45°. Ook hier worden de ware verhoudingen en onderlinge ligging van lijnstukken en rechten behouden. Maar wanneer we ook in de hoofdrichting die van ons weg loopt ook de ware lengten toepassen, zien lijkt alsof het voorwerp langer is dan het moet zijn. Daarom wordt er een verkortingsfactor toegepast, meestal 1:2, om de sterke vertekening tegen te gaan.
Een filmpje:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten