De grote en kleine kunstenaars van Het Atheneum Vilvoorde

Met deze blog willen we de deuren openen naar onze PO-klas.

De leerlingen van de eerste graad van Het Atheneum Vilvoorde hebben één keer per week plastische opvoeding. Op deze blog kan je de werkjes en creatieve uitspattingen van deze kunstenaars in wording volgen. Ook kan hier je tal van informatie en uitleg vinden over kleur-, vorm- en beeldmiddelen.


Deze blog zal groeien, rustig en op een natuurlijke manier. Net zoals onze leerlingen!


Veel plezier

maandag 20 oktober 2014

PO 1: Perspectief met 1 vluchtpunt.

De leerlingen van het eerste jaar hebben geleerd het perspectief toe te passen bij het tekenen van een landschap.

Wat is perspectief?
-Onze ogen zijn zo gebouwd dat we de dingen altijd op dezelfde verhoudingsgrootte zien. Wat veraf is lijkt klein, wat dichtbij is lijkt groot.
De juiste verhouding tussen klein / groot en veraf / dichtbij heet: het perspectief.
Tekenen volgens perspectief is tekenen zoals onze ogen het zien: realistisch.

Het heeft lang geduurd vooraleer de mensen door hadden hoe perspectief in elkaar zat. Pas in de renaissanceperiode (zo'n 500 jaar geleden) hebben de kunstenaar ontdekt hoe ze realistisch juist moesten tekenen. Eens je het door hebt is het doodsimpel.
Hanna Caliber 1 Lat B






woensdag 10 september 2014

Perspectief tekenen: cavalière perspectief



Een makkelijke methode om voorwerpen ruimtelijk voor te stellen, is aan de hand van cavalièreperspectief. Het werd vroeger gebruikt bij schetsen van middeleeuwse versterkingen. Het lijkt alsof je van op een hogere positie naar het voorwerp of gebouw kijkt. Het kan vergeleken worden met het zicht dat een ruiter heeft en vandaar de naam naar het franse cavalière voor ruiter.
Bij cavalièreperspectief staat er één van de van de vlakken, en dus twee van de hoofdrichtingen, van het voorwerp evenwijdig met het tekenvlak. De derde hoofdrichting loopt weg van het tekenvlak met een hoek van meestal 45°. Ook hier worden de ware verhoudingen en onderlinge ligging van lijnstukken en rechten behouden. Maar wanneer we ook in de hoofdrichting die van ons weg loopt ook de ware lengten toepassen, zien lijkt alsof het voorwerp langer is dan het moet zijn. Daarom wordt er een verkortingsfactor toegepast, meestal 1:2, om de sterke vertekening tegen te gaan.



Een filmpje: